Hoe het ooit begon

Als klein kind hoorde ik altijd verhalen van mijn indische opa terwijl ik door oma-oma, zijn 2e indonesische vrouw, werd volgestopt met spekkoek. Ik was hoogstens 3 jaar denk ik, maar het gevoel van javaanse danseres te willen worden is me altijd bijgebleven. Het heeft ruim 20 jaar geduurd voordat ik eindelijk een groep vond waar ik mij kon aansluiten. Tijdens een festival Indonesia Nu in het Tropenmuseum volgde ik mijn eerste workshop. Daarna ben ik gebleven. 8 jaar lang heb ik bij de dansgroep Pare Anom gedanst. In het begin toch allemaal wat houterig in mijn bewegingen, maar na jaren kwam de soepelheid er meer in en ook het leren luisteren naar een kompleet ander ritme groeide. Inmiddels dans ik nu 15 jaar en kan me niet voorstellen dat ik ooit zal of moet stoppen. Een jaar of 3 heb ik bij Anaraga gedanst en nu train ik met Sinar Anyar.