Veteranendag en javaanse dans

16 juni 2007

Na mijn laatste ochtendje javaanse dansles bij IGFA door Mas Wasi van ASKI in Solo, pak ik weer alle spullen op mijn motor en rij richting Amstelveen voor de grote dansvoorstelling voor de Veteranendag. Halverweg begint het giga te regenen en moet ik stoppen om mijn regenbroek aan te trekken. Ik wacht in het bushokje totdat het ietsje minder regent. Helaas kan ik niet precies voor de hal parkeren en moet alle tassen met danskleding en make up dus nog een flink eindje meezeulen. Ik ben nog maar net klaar of Intan, Diah en Tanti komen ook al aan lopen. Zij zijn al een beetje opgemaakt, haren zitten al in de kondeh (knot).

We worden bij aankomst meteen op de foto gezet en binnen ontvangen door Marleen, de organisatrice. Ze brengt ons naar een dameskleedkamer, waar zich ongeveer al 20 oude dametjes bevinden. Mopperend maken ze plaats voor ons, wij hebben met z'n vieren meer ruimte nodig dan zij met z'n 30-en.

Het is haasten geblazen en loopt allemaal niet zo soepeltjes. We moeten bijna bedelen om wat te drinken en een broodje. 1 minuut voordat we op moeten voor onze eerste javaanse dans de Gambyong Ajun-ajun komen de dames pas onze muziek ophalen, hevig verontschuldigend, maar toch. Vandaag zijn we alle vier in kain dodot, dit is met een extra kontje (extra sexy) dankzij Tanti, zij is in Indonesie professioneel javaans danseres geweest en danste bij het Ramayana ballet o.a. in de Prambanan. De eerste dans gaat heel goed en gelijk. De tweede dans de Golek die door Diah en Tanti gedanst zou worden gaat niet door omdat ze in de knoei komen met de tijd. Dat is wel een beetje lullig voor de dames.

Intan en ik hebben echter daardoor maar heel kort de tijd om ons in onze nieuwe javaanse danskleding te hijsen. Op de een of andere manier zijn we iets minder gefocused dan gisteren toen we ook de mondrorini dansten op een 50-jarige verjaardag. Tijdens het krissen gevecht sla ik per ongeluk op Intans vinger, hierdoor is zij helemaal uit balans, want dat komt hard aan en is zeer pijnlijk. Maar al met al brengen we het toch goed en redelijk synchroon vanaf.

Het publiek is in ieder geval heel enthousiast. De burgemeester klapt ook enthousiast.

Daarna is het weer snel omkleden, maar we moeten een tijd wachten voordat we weg kunnen, het hoost weer en we hebben geen paraplu. De mensen die ons nu ontsmincked zien zijn verbaasd, zo zien we er heel anders uit. De fotograaf wilde zelfs gaan scheiden, zo mooi vond ie ons. Een van de veteranen ziet mij in motor outfit en zegt dat ik veel kleiner ben dan ie dacht, op het podium leek ik heel groot. Grappig. Buiten stoppen sommige autos om mijn motor te bekijken en een praatje te maken, 1 man vertelde dat ie vroeger een Enfield heeft gereden, maar mijn BMW vind ie ook erg mooi.

Al met al weer een bijzondere ervaring deze javaanse dansvoorstelling voor de veteranendag.

Javaanse & Balinese Dans voor 50-jarig verjaardagfeest

15 juni, vandaag heb ik de hele ochtend javaanse dansles gehad, de mannendans Menak Koncar. Vanmiddag had mijn dansleraar generale repetitie waardoor mijn les niet doorging. Ik ben uiteraard gaan kijken en heb alles op video vastgelegd. Wat mijn verbazing enigzins schepte was dat de dochter van de leidster van het gamelanorkest een duet mag dansen met mijn leraar. Beetje jaloers ben ik wel hoor, met zo'n mooi voltallig live gamelanorkest mogen dansen is echt geweldig. Tijdens het duet, zingt Mas Wasi, mijn dansleraar zelf ook een stuk, gaaf, mooie stem heeft ie.
Enfin, na een drukke dag javaanse dans, zelf een dansvoorstelling voor een vriendin van Intan. We hebben de zoon van Intan vanavond als chauffeur, lekker rustig voor ons. In een clubhuis in Delft wordt het feestje gevierd. Het is erg donker boven en dus niet zo makkelijk om de make up opbrengen. Rani, een javaanse studente danst eerst een Balinese legong dans, daarna doen wij de javaanse dans mondrorini. De opkomst is niet helemaal synchroon, want we hebben maar een postzegel om op te dansen. Daarna gaat het wel lekker.
Na het omkleden lekker indonesisch eten.