Javaanse dans voorstelling In het teken van de heritage -VOC

Na een cursusdag medische bijscholing met de trein naar Rotterdam. Ik heb nog veel tijd dus ik ga maar eerst een hapje eten bij de Griek. Daarna ontmoet ik Mike op station Blaak en lopen we met onze trolleys over de Willemsbrug naar het Noordereiland. We gaan vanavond voor het studenten Gala van het eurocollege de engar-engar dansen. Deze javaanse dans heb ik al heel lang niet meer uitgevoerd dus op zich wel weer spannend om te doen. We krijgen een tafeltje in een hele grote ruimte waar het nogal donker is. Slecht licht om je op te maken, maar gelukkig zijn we ervaren. ik besluit geen tjabang ofwel bakkebaard te tekenen, want we moeten na onze javaanse dans weer snel omkleden en afschmincken om de laatste trein te halen. Wat nog nooit is voorgekomen, in onze danscarriere is dat we zelfs 5 minuten eerder op moeten, meestal loopt het uit. We lopen de zaal in en er wordt oorverdovend gejuicht. Gespannen wachten we af, verkeerde muziek, klinkt indonesisch, maar verder houdt de herkenning op, volgende cd, nogmaals verkeerde muziek, nog steeds geen javaanse dansmuziek voor de engar2. Eindelijk de 4x keer dat de muziek aangaat kunnen we beginnen. De Engar2 is een javaans liefdesduet. Inmiddels is de aandacht van het grootste deel van het publiek afgezwakt en als we tijdens onze javaanse dans het publiek in kijken zijn er slechts enkelen die echt kijken. Verder gaat de dans goed hoewel je sommige instrumenten nauwelijks kunt horen. Het is voorbij voordat we het weten en binnen 20 minuten na onze dansvoorstelling staan we weer buiten en lopen weer de Willemsbrug over terug naar Blaak. Ik ben uiteindelijk tegen 1uur thuis.