Reunie Javaanse dansgroep Pare Anom

Dit jaar, 2 oktober danste ik 15 jaar. Ook mijn javaanse dansvriendin Intan danst dan 15 jaar. Zij is 1 week na mij begonnen bij de toenmalige dansgroep Pare Anom. We hadden destijds les in het Tropenmuseum op vrijdagmiddag. En nu, 2 dansgroepen en veel eigen opdrachten verder leek het ons leuk om de meiden van toen weer eens te zien. Dus organiseerde ik een reunie op een koude donkere donderdagavond in november.
Het leek logisch om indonesisch te gaan eten, maar een aantal dames wilde liever iets anders exotisch eten, dus het werd Thais. De lerares van PA woont in indonesie en kon dus niet aanwezig zijn en van sommige mensen hadden we geen adressen of telefoonnummers meer, maar uiteindelijk waren we toch nog met z'n zessen. Het was gezellig en leuk om iedereen weer te zien. We hadden een ronde tafel, wat het praten over en weer ook wat makkelijker maakt.
Het gesprek ging met name over wat iedereen nu deed, over het werk en de thuissituatie. Maar dat wat ons toen bond, de javaanse dans, was geen onderwerp van gesprek. Op zich niet vreemd, want alleen Intan en ik dansen nog en de rest niet meer.